Klub Sportowy Toruń S.A.

KS APATOR Toruń

Motoarena im. Mariana Rosego

info

2024
Medale DMP Wszystkie lata
4złote
7srebrne
9brązowe
Wyniki PGE EkstraligiOd 2007 r.
159/310
Zwycięstwa
13/310
Remisy
138/310
Porażki

Informacje kontaktowe

Klub Sportowy Toruń S.A.
ul. Gen. Jana Henryka Dąbrowskiego 2,
87-100 Toruń

Rzecznik prasowy:
Róża Koźlikowska

Tor i stadion

Adres
Motoarena im. Mariana Rosego ul. Pera Jonssona 7, 87-100 Toruń
Pojemność
15506
Długość toru
318.0 m
Szerokość
12.0 m - prosta startowa, 12.0 m - prosta przeciwległa / 17.0 m - I łuk, 16.2 m - II łuk
Rekord toru
56.50 s - Jack Holder - 20.08.2017

Rok założenia

1962

Przez wiele lat klub znany był pod nazwą Stal Toruń, potem kibice żużel w Toruniu kojarzyli głównie z Apatorem. Ta ostatnia nazwa ciągle znajduje się w świadomości fanów, chociaż klub to już oficjalnie KS Toruń, a wcześniej Unibax. Drużyna żużlowa przeszła główne przeobrażenia wraz z przenosinami na nowy obiekt – Motoarenę. Nosi ona imię słynnego toruńskiego zawodnika Mariana Rosego. Po raz pierwszy toruńskie „Anioły”, bo tak zwykło mawiać się o zawodnikach KS Toruń, na Matoarenie rywalizowały 3 maja 2009 roku.

Wielu kibiców z nostalgią wspomina stadion żużlowy położony przy ulicy Broniewskiego, gdzie drużyna rywalizowała w okresie sprzed Motoareny. Jak podaje oficjalny serwis internetowy toruńskiego klubu, początki żużlowego ścigania miały miejsce w Toruniu… przy ulicy Bema, a w 1962 roku został założony Klub Sportowy „Apator”, który był nazwą Pomorskich Zakładów Wytwórczych Aparatury Niskiego Napięcia (PZWANN). Symbole toruńskiego żużla? Dla wielu to Zbigniew Raniszewski, Jan Ząbik oraz Wojciech Żabiałowicz. Zbigniew Raniszewski jeździł w klubach z Bydgoszczy i Torunia, zginął tragicznie podczas meczu Austria – Polska, rozegranego w Wiedniu w 1956 roku. Jan Ząbik to prawdziwa legenda zawodnicza i trenerska, wychowawca wielu adeptów szkółki żużlowej w Toruniu, ojciec Karola, również zawodnika m.in. klubu z Torunia. Wojciech Żabiałowicz w latach osiemdziesiątych był jednym z najlepszych polskich żużlowców, co potwierdził zdobyciem złotego medalu Indywidualnych Mistrzostw Polski w 1986 roku. Przez całą karierę był związany z Toruniem jako zawodnik, w późniejszym okresie również trener toruńskiego zespołu. Karierę zakończył w 1991 roku wespół z Eugeniuszem Miastkowskim. Był to jednocześnie czas, gdy do polskich zespołów zaczęli dołączać obcokrajowcy.

Gwiazdą Apatora na kilka kolejnych lat został Szwed, Per Jonsson. Mistrz Świata z 1990 roku błyszczał w naszej lidze, ale jego karierę przerwał upadek w czasie Derbów Pomorza w Bydgoszczy w 1994 roku. Od tamtej pory "Długi Per" jest zmuszony do poruszania się przy pomocy wózka inwalidzkiego, ale aktywnie działa w sporcie żużlowym, także szkoląc młodych zawodników. Lata dziewięćdziesiąte i dwutysięczne to rozkwit kilku młodych talentów Apatora, m.in. Tomasza Bajerskiego, Tomasza Świątkiewicza, Tomasza Chrzanowskiego, Roberta Kościechy i Wiesława Jagusia, który stał się nawet na moment uczestnikiem cyklu Grand Prix. Swoją kartę w dziejach toruńskiej drużyny zapisali też Mirosław Kowalik i Jacek Krzyżaniak. Ten ostatni został zresztą po zakończeniu kariery jednym z komisarzy torów w lidze. Epizody z "Aniołem" na plastronie mieli tacy zawodnicy jak Tomasz Gollob i Emil Sayfutdinov.

W toruńskiej drużynie doszło w ostatnim czasie do wielu zmian. Spadek z PGE Ekstraligi był tylko chwilowy i na sezon 2021 zespół wrócił w szeregi najlepszych. Z kolei przed sezonem 2022 doszło do przebudowania drużyny, do której dołączył Patryk Dudek. W Toruniu w 2023 roku doczekano się kolejnego medalu DMP. Pomógł w tym wydatnie Emil Sajfutdinow.

Barwy klubowe

newsletter

Polityce prywatności.
© Ekstraliga Żużlowa sp z o.o.
  • FIM
  • PZM
Nasze media społecznościowe
Pobierz oficjalną aplikację
Język
PL